L I B R O _ D U A _ 33a Aventuro.

Kiel Bri?maro, la seneskalo, raportis al la re?o Nobla pri la konkludoj de la Konsilio,

kaj kiel Grimberto estis komisiita kunvoki Renardoⁿ.

Bri?maro, al kiu alfalis la honoron raporti la paroladon, faris tion la? bona retoriko : "Siro, li diras, ni informi?is pri la kutimoj de la tero pri tio kio tu?is la estanta afero. Ni retrovis ilin kaj mi tuj, anstata? ?iu alia, prezentos ilin, sen atenci vian gracon". La Leono turnante la viza?on al li faris signon de konsento; kaj Bri?maro, post esti klininta sin, da?rigis la? ?i sekva maniero :

"A?skultu min, sinjoroj, kaj ripro?u min se mi ne bone diras. Ni unue rekonis ke la protesto de Isengrino devas esti akceptita kaj ke ni plenumos ?in; sed se li pli bone volas pruvi la justecon de sia kazo, li devos prezenti, en difinota tago, trian atestanton de la faktoj kies li postulas ven?on. Poste, ni estigis ke la atesto de lia edzino tute ne valoris kaj ne povis doni al li ia ajn avanta?on. La punkto estis vigle diskutita inter Bruno kaj Belacento; sed la konsilio ?ajnis decidi?i al la decido kiun mi ?us submetis. La afero cetere estas aran?ita tiamaniere ke neniu rajtu plendi. Diman?e, fine de la meso, Renardo plenumos la ?uron kaj, tujtuj, la ju?ado estos plenumota anta? Ronjauso, la laniario. Kia ajn ?i estu, amba? partioj devos akcepti ?in kaj konsenti reciprokan repaci?on".

"Per la sanktaj lokoj de Bet-Le?emo ! gaje diras la re?o, mi donintus pli ol mil pundojn por esti tiel liberigita de ?i tiu malagrabla afero. Jen do kiu estas bone a?data : la kortumo kunvenos diman?on, ?e la fino de la meso, anta? la virta Ronjauso, hundo de Froberto de La Fontano. Kaj Renardo ne estanta jam sin prezenti, mi balda? asignigos lin per Grimberto, la melo, por veni post la procesio plenumi ?uron a? reagi al ?iuj faktoj kies Isengrino plendis".

Post ?i tiu parolado, ?iuj silentis, la ?eestantaro stari?is kaj ?iu revenis al sia sinjordomo. Grimberto siaflanke ne perdas unu momenton por siaj preparoj de foriro : li ekvojiras, alvenas al Mopertui, trovas tie Renardoⁿ kaj detalas al li kiel la baronoj kaj la grafoj prokrastis lin por la ?urado kaj por la pledado kiu estos plenumata sub la prezidanteco de Ronjauso, kaj kiel la re?o vokas ke li trovi?u tie. Renardo respondas ke li nenion deziras pli bonan, ke li obeos, kaj ke li anta?tempe estas preta konformi?i al la konsidero a? verdikto de la kortumo.